Kiszenie ogórków

 Na co musimy uważać przy kiszeniu ogórków

• Najlepsze ogórki do kiszenia, to z własnego ogródka, lub od sprawdzonych dostawców. Nie kupujmy ogórków bardzo zielonych, na których nie ma śladu bieli, czy jasnej zieleni. Ta mocna zieleń jest najczęściej oznaką przenawożenia azotem.
• Główne składniki ogórki, chrzan i czosnek nie mogą wystawać poza płyn. Całość musi być przykryta solanką
• Mitem jest, że woda musi być przegotowana. Ogórki możemy robić w zwykłej kranówce bez gotowania. Przecież dawniej do kiszenia ogórków czerpano wodę ze studni i zawsze wychodziły. 
• Liść chrzanu w przeciwieństwie do korzenia nadaje ogórkom ostrego aromatu, większa jego ilość wręcz gorycz. 
• Najlepiej stosować sól kamienną, niejodowaną

Na dno słoika układamy baldachy kopru, liść dębu, czosnek. Dodatki najlepiej jest włożyć na dno słoika, zapobiegnie to wypływaniu przypraw. Układamy ogórki ciasno w słoiku i zalewamy solanką stosując na 1 litr wody dwie łyżki soli. 

Kaczka na kiszonej kapuście w rzymskim garnku

 Kaczka na kiszonej kapuście w glinianej brytfannie

Kaczka pocięta na kawałki. Doprawiona majerankiem, czosnkiem, pieprzem i solą. Pieczona na świątecznej kapuście kiszonej.

Kapusta po świętach przetrwała w postaci pasteryzowanej. Czyli typowa kiszona kapusta duszona z cebulą i grzybami. Tym razem jako uzupełnienie dania mięsnego. Do takiego zestawu możemy dołożyć jeszcze kilka ziemniaków i mamy jedno danie w jednym garze.

Śledzie surowe marynowane na rolmopsy

Jeśli zrobicie te śledzie na początku grudnia z myślą o świętach, to zapomnijcie o tym, że je na świątecznym stole zobaczycie, tam ich mianowicie nie będzie. Będą dawno zjedzone.

Zrobienie śledzi nie jest trudne, ale czasochłonne. Dlatego nie każdemu może się spodobać. 

Potrzebne składniki:

2 kg surowych, oczyszczonych z wnętrzności i głów małych i średnich śledzi

Do zalewy potrzebujemy:
6 szklanek wody
1, 5 szklanki octu
pół łyżeczki kwasku cytrynowego
6 łyżek soli  (to nie za dużo, jeśli tak pomyślicie)
3 łyżki pieprzu ziarnistego
10 ziarenek ziela angielskiego
10 liści laurowych
1 łyżeczka goździków
1/2 szklanki cukru

Do rolmopsów: cebulę i ogórek konserwowy

Umyte śledzie wkładamy do kwasoodpornego pojemnika, który będzie miał pokrywę i zmieści się do lodówki.

Z pozostałych składników przyrządzamy zalewę doprowadzając ją do zagotowania, po czym płyn schładzamy. Zalewamy śledzie, tak, aby je całkowicie przykryć. Powinien nam zostać nadmiar marynaty, który zlewamy do słoika i odstawiamy.

Po dwóch dniach wyjmujemy śledzie z lodówki i wyciągamy z nich kręgosłupy. Polecam do tej czynności założyć rękawiczki. Najłatwiej zrobić, to w ten sposób, że rozpłaszczany śledzia wewnętrzną stroną do góry i od strony ogonowej lub środkowej pociągamy za kręgosłup. Powinien cały lekko wyjść. Każdy taki płacik śledzia wyrównujemy ostrym nożem. Polega to na tym, że odcinamy ogon i bezmięsne, wiotkie boki. Mamy bazę do rolmopsów lub każdego innego rodzaju śledziowej przystawki, począwszy od sałatki śledziowej z ziemniakami przez śledzie w śmietanie do śledzi po szwedzku. 

Jeśli chodzi o rolmopsy, to na każdy płat śledzia kładziemy niewielki kawałek ogórka i uprzednio sparzone piórka cebuli. Całość zwijamy i wzmacniamy wykałaczką. Układamy ciasno w zamykanym pojemniku. Resztę śledzi przekładamy również do pojemnika. Śledzie oczywiście próbujemy, pozwoli nam to ocenić, czy nie dodaliśmy za mało soli lub octu. Tak przygotowane śledzie zalewamy ponownie płynem, możemy tym samym, w którym się moczyły lub nowym,  tym ze słoika, który stanowił nadmiar. Zamykamy pojemniki i wkładamy do lodówki. 

Śledzie są już gotowe po 3 dniach. Są miękkie i delikatne. Idealne. 

Z podziękowaniami dla Sebastiana za wspaniałe, prosto z morza śledzie 

Kandyzownie owoców i warzyw - sposób na słodycze z ogrodu

 Zamiast kupowania cukierków i wszelkich innych słodyczy spróbujmy zrobić sobie własne. Nie będą one zwierały żadnych substancji barwiących i wzmacniaczy smakowych, jedynym konserwantem będzie cukier, a wzmacniaczem smakowym ewentualnie kwasek cytrynowy. Dla tych, którzy posiadają ogród i nie wiedzą co zrobić z nadmiarem owoców i warzyw, kandyzowanie to jeden z pomysłów na konserwowanie dóbr natury. 

Tym razem padło na cukinię. Smak kandyzowanej cukinii zdziwi wszystkich. W starych przepisach możemy być zaskoczeni ilością cukru jaki dodawany jest do owoców. A mianowicie mówi się o stosunku owoców do cukru 1:1 Czyli na przykład 1 kg cukru na 1 kg owoców

W poniższym przepisie cukier został zredukowany o połowę, co nie miało, żadnego wpływu na przebieg kandyzowania i jego końcowy efekt. Jedyna różnica, to oczywiście stopień słodkości. 

Składniki i sposób przygotowania 

• 1 kg cukinii lub tego wielokrotność
• 2 szklanki cukru lub tego wielokrotność
• skórka z ekologicznej cytryny (skórkę możemy zbierać susząc ją przy każdej okazji obierania cytryn)
• 1 łyżeczka kwasku cytrynowego lub tego wielokrotność 
• wody tyle ile będzie potrzebne do przykrycia cukinii

Całą czynność zaczynamy rano lub wieczorem. Cukinię obieramy i kroimy na krążki, półkrążki lub paski. Wkładamy do rondla i zalewamy wodą, po to aby sprawdzić ile będzie jej potrzebne. Zlewamy wodę, dosypujemy 1 szklankę cukru i kwasek cytrynowy, dodajemy skórki z cytryny i całość doprowadzamy do wrzenia mieszając, tak aby rozpuścił się cukier. Do gorącego płynu wrzucamy cukinię i odstawiamy na 12 godzin. Po tym czasie zlewamy płyn. Doprowadzamy ponownie do wrzenia dodając 2-3 łyżki cukru i zalewamy cukinię. Czynność powtarzamy przez 4-6 dni. Po tych kilku dniach cukinię wyjmujemy z zalewy i suszymy przez kilka godzin w ciepłym piekarniku. 

Kocanka w domowej aptece musi być

 Kocanki maja zastosowanie w fitoterapii chorób wątroby od średniowiecza. Składniki czynne kwiatostanów i ziela kocanki działają antyseptycznie, przeciwzapalnie, rozkurczowo, żółciopędnie, żółciotwórczo i ochronnie na miąższ wątroby. Olejek eteryczny hamuje rozwój bakterii Staphylococcus aureus, Escherichia coli, Mycobacterium oraz drożdżaków (Candida albicans). Antybiotyczne właściwości mają również kwasy fenolowe i flawonoidy. Terpeny, fenolokwasy, kwercytryna, kempferol, helichryzyna (flawonoid) i naryngenina pobudzają wydzielanie żółci i działają przeciwzapalne. Kwercytryna działa odtruwająco na wątrobę.

Preparaty zawierające kocankę stosowane są w niewydolności wątroby, zastojach żółci, kamicy żółciowej, żółtaczce, uszkodzeniu miąższu wątroby, w stanach zapalnych układu żółciowego, w zaburzeniach trawienia po usunięciu pęcherzyka żółciowego. Wyciągi z kocanki wywierają dość silne działanie moczopędne, przeciwartretyczne i odtruwające, dlatego są zalecane w terapii dny, zatruć i obrzęków. Pobudzają funkcje sekrecyjne trzustki. Jak spasmolyticum jest środkiem łagodnym o działaniu powolnym i długotrwałym i dlatego nie powinien być zalecany do doraźnego usuwania kolki żółciowej, a raczej jej zapobiegania. Kocanki są również skuteczne w leczeniu chorób układu oddechowego (zakażenia, stany zapalne). Zalecane przy kaszlu, alergii, chrypce, bólu gardła.

Tekst pochodzi ze strony https://rozanski.li/295/kocanki-jeszcze-kwitna-helichrysum-flos-helichrysi-flores-stoechados-w-fitoterapii/

Olej z kocanki. Susz zalewamy oliwą i po dwóch tygodniach odsączamy. Przez pierwsze 2 dni możemy taki nastaw podgrzewać wkładając słoik do gorącej, ale nie wrzącej wody lub do piekarnika w tem 50 stopni. Zlewamy do małych buteleczek i trzymamy w chłodnym miejscu. Wyciśnięte kwiaty, które nadal pozostają tłuste, miksujemy i przekładamy do słoika ciasno upychając, tak aby nie pozostawało w nim powietrze. Masa taka stanowi doskonały peeling oczyszczający. 

Herbata z kocanki

Domowe krakersy

500 g mąki
300 g tłuszczu: 250 g miękkiego masła
200 g startych mieszanych serów / gouda, lazur, gruyere lub inne ulubione
1 płaska łyżka soli 

Przyprawy, które dodajemy w trakcie wałkowania ciasta
kminek
rozmaryn
papryka
siemię lniane 
czarnuszka

 Mąkę, sól,  miękkie masło i starte sery mieszamy i ugniatamy ciasto. Wałkujemy porcjami posypując przyprawami blat lub ciasto. W trackie wałkowania przyprawy wtopią się w ciasto. Grubość ciasta nie powinna przekraczać 3 mm. Następnie ciasto kroimy wedle uznania na małe kawałki i układamy na blaszce. 
Krakery pieczemy w temperaturze 200 stopni do zarumienienia. 

Fermentowany napój z chabrów

Przepiękne chabry zalewamy wodą dodając cukru. Odstawiamy na 5-10 dni. Codziennie mieszamy., to akurat w tym prostym przepisie jest najważniejsze. Po odbarwieniu płatków płyn zlewamy przez sito do butelek, zakręcamy i schładzamy. Niestety nie pamiętałam z dzieciństwa proporcji bławatków w stosunku do wody i cukru. Pamiętam, że napój był intensywnie różowy, mój natomiast wyszedł blado-różowy. Ale smak ma ten sam. Orzeźwiający napój, zapewne z niewielką ilością alkoholu, robiła dzieciom mama. Jej mama z kolei, a moja babcia musiała to znać z Kresów. Nawet nie wiem, czy ma on swoją nazwę. Jeśli ktoś zna nazwę tego orzeźwiającego napoju, to będę wdzięczna za podzielenie się tą wiedzą.

Kandyzowany rdestowiec

Roślina jest przeklęta i tępiona, bo nie można nad nią zapanować. Rośnie jak szalona i zagraża rodzimej roślinności. Ale jeśli już ją mamy, to spróbujmy ją wykorzystać na wszelki możliwy sposób.
Oto przykład poniżej. Młode kawałki rdestowca kandyzowane. W smaku prawdopodobnie przypomną nam landrynki z dzieciństwa.

200 ml wody
100 g cukru (ilość wody i cukru możemy proporcjonalnie zwiększać, w zależności od ilości pędów)
kilka pędów obranego młodego redstowca

Przygotowanie trwa 6 dni, co nie znaczy, że ślęczymy w kuchni przez ten cały czas.
1 dzień
Cukier zagotować w wodzie, odstawić do wystudzenia. Obrany, pokrojony rdestowiec zalać płynem, przykryć i odstawić na 24 godziny
2 dzień
 Odcedzić na sicie. Zważyć płyn i na 100 g soku dodać 20 g cukru, wymieszać i podgrzać, tak aby się rozpuścił. Zalać pędy płynem, tym razem nieco cieplejszym, niż pierwszego dnia.
Odstawić na 24 godziny
3-6 dzień
Powtórzyć czynność z dnia drugiego, każdego dnia zwiększając temperaturę w stosunku do dnia poprzedniego.
W zależności od wielkości pędów proces nasycania cukrem możemy przedłużyć nawet do 10 dni.

Kandyzowanego rdestowca wykładamy na papier lub kratkę i suszymy. Niecierpliwi mogą to zrobić w suszarce prądożrącej używając najsłabszego poziomu nawiewu lub w piekarniku włączając dmuchawę.

Grillowana kaszanka, warzywa i wszystko co na grill się nadaje

Nie grilluję niczego na aluminiowych tackach. Pamiętam z dzieciństwa garnki aluminiowe. Wystarczyło ugotować w nich kompot owocowy. Kompot robił się szary, a garnki pięknie wytrawione. Tematu aluminiowego kompotu drążyć nie chce, bo nie jestem chemikiem, czy też biologiem, który mógłby dokładniej zbadać działanie aluminium na potrawy. Zwyczajnie intuicja podpowiada mi, że by tego nie robić. 

Grillowanie w bezpiecznym naczyniu jest konieczne szczególnie wtedy, kiedy obawiamy się, że elementy jedzenia przelecą nam przez ruszt. Tak jest szczególnie w przypadku kaszanki. 

W trakcie grillownia kaszanka pęka, rozpada się i idzie z dymem. 

Aby tego uniknąć stawiam na grillu ognioodporne naczynie

Dekoracja ogrodowa z patyków

Szukając zajęcia dzieciom możemy im zaproponować zrobienie dekoracji ogrodowo-tarasowej.
W tym celu musimy wybrać się na plażę. Łatwe dla tych, którzy blisko morza mieszkają. Większość jednak takiej możliwości nie ma. Pozostaje jedynie pamiętać o tym, że jeśli będziecie na urlopie nad morzem, to zbierajcie patyki. Patyki leżące na plaży większego wrażenia nie robią, ale zebrane i połączone, mogą stanowić doskonały element dekorujący. Każdy patyk jest swojego rodzaju unikatem, nie ma dwóch takich samych. Wszystkie są przepięknie wypolerowane przez słoną wodę, nie mają ostrych krawędzi przez co są bardzo przyjemne w dotyku.
Zrobienie takich wiszących, patykowych girland najlepiej jest zlecić dzieciom. I bardzo chętnie to robią nabywając nowego manualnego doświadczenia.

Kim chi z hostami

Składniki kiszonej kapusty Kim chi

2 pekińskie kapusty

3 marchewki

3 ząbki czosnku

imbir wielkość łyżki od zupy

15 liści funkii / host

5 ostrych papryk chilli

1 słodka papryka

2 łyżki sosu rybnego

2 łyżki soli 

Liście pekińskiej kapusty myjemy i kroimy na 3 cm kawałki.

Marchewki obieramy i ucieramy na tarce o dużych oczkach.

Z obranego czosnku, umytego imbiru, papryczek z nasionami, papryki, sosu rybnego i soli robimy pastę za pomocą blendera. 

Kapustę mieszamy z marchwią, całymi liśćmi funkii i pastą. Całość ostawiamy na 5-10 godzin.

Następnie wymieszaną kapustę przekładamy ciasno do słoików, aż pod zakrętkę zwracając uwagę na to, aby w słoikach nie pozostały bąbelki powietrza. Słoiki zakręcamy i przenosimy w chłodne miejsce.

Konfitura z róży

Cudowna. Zapach w trakcie robienia konfitury jest oszałamiający. A efekt końcowy jeszcze bardziej zachwyca.

• kwiaty z róży pełnej różowej 15 sztuk
• 1,5 szklanki cukru
• 1,5 szklanki wody
• 1/2 łyżeczki kwasku cytrynowego
• 1 żelfix

Różę zbieramy wieczorem.
Płatki róży obrywamy i rozkładamy na ręczniku, tak aby wypłoszyć ewentualne małe owady.
Różę przekładamy do miski lub rondla i zalewamy uprzednio zagotowaną wodą z cukrem.
Odstawiamy na noc. Rano róża w wodzie nie będzie atrakcyjnie wyglądała. Nie martwy się tym.
Całość ponownie doprowadzamy do wrzenia dodając kwasek cytrynowy, który pięknie wyciągnie kolor.
Gotujemy 1-2 minuty
Przerzucamy na sito i uzyskujemy płyn, który możemy już tak pozostawić dodając jedynie żel fixu. Wtedy uzyskamy różaną galaretkę, czy też czysty różany żel.
Mając przed sobą płyn różany w rondlu, do którego dodaliśmy żelfix i obok wyciśnięte na sicie płatki róży możemy  nieco pokombinować. Śmiało możemy dodać kilka płatków do żelu, lub taką ilość jaka będzie nam pasowała, lub możemy też część płatków zblendować, a wtedy nasza konfitura będzie mętno-różowa. Gorącą przelewamy do słoiczków i zakręcamy. Pasteryzujemy we wrzątku przez 3 minuty.
Konfitura z tak przygotowanej róży ma piękny kolor, zapach i smak.

Uszak bzowy - rośnie w naszych lasach

Rośnie przez cały rok. Ale w zimie może przykuć uwagę najbardziej, bo brak innych grzybów powoduje, że staje się widoczny. Trzeba tylko widzieć gdzie go szukać. Uszak bzowy, jak sama nazwa wskazuje rośnie na bzach. I to wyłącznie na starych, takich, które już obumarły. Czyli, żeby znaleźć uszaka musimy wiedzieć, gdzie są stare czarne bzy.

Uszak, czyli inaczej grzyb moon nadaje się do kuchni azjatyckiej. Grzyb nie ma żadnych właściwości smakowych, a wyłącznie dekoracyjne. Choć sama jego tekstura przy gryzieniu też jest ciekawa, bo stanowi chrupiącą chrząstkę. Można też sobie poczytać o jego właściwościach zdrowotnych w różnych źródłach. Ale trudno potwierdzać coś, co nie zostało dokładnie zbadane.

Grzyby zbieramy z drzew, myjemy i suszymy. Po wysuszeniu wyglądają identycznie jak te ze sklepu grzyby moon. Przed dodaniem do chińskich potrawy grzyby gotujemy w wodzie z odrobiną sosu sojowego.

Ogórki małosolne

Przekrojone na pół przyspieszą kiszenie. Dodatki to czosnek i koper oraz 2 łyżki soli na 1 litr kranówki. 

Żeberka w piekarniku jak z rusztu

Żeberka wolno pieczone w piekarniku. 

Marynata z oleju, imbiru, kminu rzymskiego,  miodu, keczupu, sosu sojowego, czosnku, pieprzu i soli. 

Czas pieczenia 2 godziny w odkrytym naczyniu glinianym

Temperatura 150 stopni

Hreńsko - skalny most

Hreńsko
3 km marszu pod górę do cudownego
miejsca, w którym można coś zjeść i być niemile obsłużonym. Ale nieważne! Wejść warto dla pięknego miejsca.

Hreńsko - skalny most

Hreńsko 

Boczniaki w ogrodzie

Stary balot po boczniakach pozostawiony do biodegradacji w zacienionym miejscu ogrodu. 

Pasztet

Pasztet z mięs różnych 3 razy mielony, następnie pieczony

Kalmary w winnym cieście

W smażeniu kalmarów żadnej filozofii nie ma. Najważniejsze jest ciasto i gorący tłuszcz.

Do ciasta potrzebujemy: 

1 jajko

75 g mąki krupczatki

1/8 l białego wina

płaska łyżeczka proszku do pieczenia

Wyrabiamy ciasto mikserem lub ubijaczką  i odkładamy na pół godziny do lodówki. 

Krążki kalmarów skrapiamy cytryną, posypujemy pieprzem i solą, następnie moczymy w cieście i smażymy w bardzo gorącym tłuszczu przeznaczonym do frytowania. 

Podajemy z cytryną, winnym octem i sosem czosnkowym 

Długo pieczona łopatka, czyli obiad w jednym garnku

Obiad w jednym garze. Mięso, młode ziemniaki, kilka pieczarek. Przyprawy wedle uznania. Proponuję czosnek, kminek, ziele angielskie i tymianek. Długo pieczemy, nawet do 5 godzin, ale w niższej temperaturze. Godzinę przed końcem pieczenia dokładamy ziemniaki lub ulubione warzywa. Z powstałego płynu przyrządzamy doskonały sos pieczeniowy.